Witajcie!
Dzisiejszego dnia będzie post inny niż te, które zwykle bywały na blogu, taki tam offtop.
Mianowice wczorajszego wieczoru weszłam sobie na bloga, gdyż od dawna zbierałam się na odpisywanie komentarzy, na co po prostu nie miałam nastroju lub po prostu o tym zapominałam (z naciskiem na to drugie. Ach, moja krótka pamięć jak u sklerotyka!). Zauważyłam nowe skomentowanie bloga, dokładnie dodane 18 lutego, że ktoś mnie właśnie nominował i docenił moje marne kilka notek, które wydawały mi się dosyć nieciekawe. Nie wiem, może powinnam rozszerzyć tematykę bloga o moje drugie hobby, cobym dodawała więcej postów, co za czym idzie: częściej bym się udzielała tutaj. Co o tym sądzicie? Proszę o odpowiedź, gdyż to dla mnie ważne. Tą drugą pasją jest dosyć mainstreamowa w tych czasach fotografia, jednakże znajomi twierdzą, że mam jakiśtam talent, więc czemu by się nie rozwijać.
No ale przejdę już do rzeczy:
Co to jest "Threefold Liebster Award Nomination"?
To taka w sumie zabawa, gdzie nominujesz inne blogi, gdy uważasz, że są dobrze i starannie wykonane, przyjemnie Ci się je przegląda oraz ogólnie aprobujesz mocno całokształt. To takie "Gratuluję, w moich oczach wykonałeś kawał dobrej roboty". Dzięki nominacją blog jest "narażony" na większą ilość czytelników bez tego idiotycznego "obs za obs?". A to dobrze, prawda?
Można nominować 11 osób oraz zadajesz im 11 pytań oraz odpowiadasz na 11 pytań zadanych Tobie, ALE nie możesz nominować bloga, który nominował Ciebie. To by było takie błędne koło, nieprawdaż?
Moje odpowiedzi:
1. Gdzie spędziłaś swoje ostatnie wakacje?
Przy tej odpowiedzi pospamię trochę zdjęciami, gdyż chcę jak najlepiej zobrazować to, co przeżyłam, lecz zrobić to jak najkrócej (bo jakby nie patrzeć to nie jest notka o moich wakacjach, tylko odpowiedź na pytanie, i tak za dużo się rozpisałam, chociaż poproszono mnie o dużą ilość literek w tekście).
Większość spędziłam niestety w domu, jednakże miałam bardzo przyjemne akcenty w te wakacje. Najpierw pojechałam razem z Eri (wspominałam o niej
tutaj) oraz jej znajomymi do ZOO w Gdańsku, gdzie mogłam podziwiać śliczne zwierzątka z ciepłych krajów i nie tylko, a także zrobiłam swoje ulubione zdjęcia aligatora.
O a tu ja jeszcze w blond włosach
Następnie miałam przyjemność jechać razem z jedna z moich dwóch najlepszych przyjaciółek, Jowitą, na dwa tygodnie do Jarocina, do jej przyjaciółki oraz mojej bardzo dobrej znajomej, Pauliny. Pierwszego oraz drugiego dnia oczywiście wybrałyśmy się do Jarocińskich lumpeksów, w których wydałam około 80zł, ale warto było.
Przeszłyśmy się nawet na festiwal, aby napić się razem z jej znajomymi na rowach. W sumie to ma bardzo fajne znajome, dostawałam darmowe piwa.
Jeździłyśmy sobie także od czasu do czasu do Poznania. Byłyśmy w Manekinie na naleśnikach, które w połowie jedzenia były już za słodkie i bez zamówienia lemoniady nie dało się ich zjeść, ale ja podołałam zadaniu! A także na lodach tradycyjnych, wykonywanych na miejscu. Szczerze mówiąc to były najlepsze lody jakie jadłam w życiu.
A sam Jarocin i okolice to naprawdę prześliczne miejsca. Mogłabym o nim wiele opowiadać, ale streszczę moje odczucia, by nie zanudzać.
Z jednej strony ma w sobie piękno i delikatność, o czym świadczy dużo zieleni wokół oraz elegancja budynków.
A z drugiej czuć dawny alternatywny urok tego miasta
Niestety wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Ale dosłownie cztery godziny po kilkugodzinnej podróży ruszyłam do Łeby, 40 minut drogi ode mnie autobusem czy szynobusem, by odwiedzić drugą z najlepszych przyjaciółek, Emilkę (nazywaną przeze mnie Romanem lub Klajną). Złożyłam jej dwie takie wizyty. Więcej niestety nie zdążyłam, gdyż urok całych tych wakacji prysł, gdy pod koniec wakacji przy mojej trzeciej wizycie w tej nadmorskiej miejscowości przyjechałam na jej pogrzeb.
Także wakacje spędziłam w sumie 5/10. Było miło, ale szlag wszystko trafił. Pewnie polecą zaraz hejty, że "jak możesz o tym mówić tak spokojnie hurr durr", no ale co ja mam zrobić? Czasu przecież nie cofnę, a ona nie chciałaby, bym była smutna z tego powodu przez całe życie. Ewentualnie zaraz zobaczę, że się żalę, by zdobyć obserwatorów, attention whore i tak dalej. Tego nawet nie skomentuję jak się takie coś pojawi. XD
Oczywiście robiłam także inne rzeczy w wakacje, lecz były one mniej istotne niż to, co opisałam.
Tym oto dziwnym akcentem przechodzę do pytania drugiego:
2. Jaka jest Twoja ulubiona pora roku i dlaczego?
Oesu, nie potrafię za nic w świecie wybrać tylko jednej pory roku. Każda dla mnie ma swój niepowtarzalny urok oraz piekielne wady, których znieść nie mogę. Pozwól więc, że opiszę co mi się w danej porze roku podoba, a co nie:
Wiosna: Zaletą tej pory roku jest to, że wszelkie kwiaty rozkwitają. Kwiaty są piękne, te o delikatnych kolorach perfekcyjnie trafiają w mój kanon piękna. Można się dosyć lekko ubrać, nie będąc skazanym na kurtkę zimową, taka pogoda sprzyja strojeniu się bez okrycia wierzchniego. No i późną wiosną można już kąpać się w jeziorze jak jest dosyć ciepła temperatura wody. Wadą jest jednak ryzyko opalenia się oraz napływ zbyt wielkiej radości pogodowej, zazwyczaj pokazywanych w zdjęciach fotografów-amatorek, które nałogowo robią zdjęcia swoim koleżanką w prawie takich samych stylizacjach w parku. Nie wiem, jestem na to wyczulona i szczerze mówiąc radosna wiosenna pogoda nie uderza do mojego poczucia piękna jeśli w okolicach jest sama intensywna zieleń oraz kwiaty w zbyt żywych kolorach.
Mam także w tym okresie czasu urodziny (pierwszego maja, komunistyczne święto), co także mogę zaliczyć do pozytywnych cech.
Lato: najcieplejsza z pór roku. Największą zaletą są oczywiście wakacje od szkoły, dwa miesiące opierdzielania się na wszystkie sposoby bez konieczności nauki. Można robić co się chce oraz jak się chce. Tygodniowy biwak przy jeziorze z gitarą w ręku? Wyjazd za granicę w celu zwiedzania danego miasta? Niezapomniane spacery z przyjaciółmi letnimi wieczorami? Czemu nie! Duża dostępność czasu na to pozwala. Mnie jednak odrzuca w tej porze roku "zbyt wielka ilość cebuli" nad polskim morzem, no nie ma gdzie się położyć na plaży za dnia! Zamiast szumu fal słychać tylko krzyczące dzieci na w odległości kilku metrów, płytkie rozmowy facetów po czterdziestce z brzuchem piwnym oraz to irytujące JAGODZIANKI SPRZEDAJĘ JAGODZIANKI LODY ALGIDA I POPCORN ZAPRASZAM NA LODY I POPCORN! No i często nie ma jak popływać na materacu gdy jest ciepła woda, bo na każdym kroku są ludzie. Co innego już wcześniej wspomniane chwile po zmroku, ale wtedy wolę się nie kąpać. To zbyt niebezpieczne. Wtedy lepiej siedzieć na plaży i obserwować morze siedząc na piasku z najbliższymi znajomymi, biegać po plaży na bosaka, a potem udawać piasek gdy jeden z nich się odwróci, by następnie iść do całodobowej knajpki na zapiekankę, którą jadłoby się po kolei, że niby jest fajką pokoju, a w oczekiwaniu na nią otwierać książki z biblioteczki plażowej i otwierać na stronie 69, że niby pierwsze zdanie opisuje Twoje życie seksualne (robiłam już tak, polecam). Kolejną wadą jest to, że jest gorąco i słońce piecze jak cholera, a to zwiększa ryzyko opalenizny. Szczerze jej nie znoszę, gdyż w nawet największym muśnięciu mojej skóry przez promienie słoneczne wyglądam jak plastikowa solara.
Jesień: Najbardziej melancholijna z pór roku i chyba najpiękniejsza jak dla mnie. Wczesną jesienią świat przysłania warstwa kolorowych liści, które potem tracą swój koloryt po kilku tygodniach. Przeciętni ludzie nie lubią takiej szarości podczas gdy ja podczas takiej smutnej pogody czuję się najlepiej. Po prostu te przygnębiające kolory oraz szarość nieba podoba mi się najbardziej, dostaję wtedy nagłego przypływu weny oraz świat widzę znacznie piękniejszym. Wadą jest to, że trzeba wyciągać już z szafy okrycia wierzchnie, chociaż w sumie odkąd zakupiłam moje babcine szaliki oraz narzuty i moherowe berety, przestałam na to narzekać. No i można nosić starodawne swetry z wzorkami, których jest pełno w ciucholandach za grosze, gdyż są niemodne.
Zima: Jak świat okrywa biały puch, wydaje się wtedy magiczny, urwany z baśni. Jak go nie ma, jest wtedy szaro i ponuro, co również mi nie przeszkadza. Jest tutaj też dużo przerw od nauki na święta (dawanie i dostawanie oraz dobre jedzenie! <3) Drażni mnie jednak zbyt wielkie zimno, a dokładnie noszenie tych okropnych kurtek zimowych, robionych nie wiadomo czemu w rażących kolorach lub/i z tymi obleśnymi złotymi wstawkami. Fuj. Rzadko kiedy mogę znaleźć kurtkę, która naprawdę mi się podoba (na szczęście w tym roku uratowała mnie Zara oraz moje ulubione second-handy). No i jak jest śnieg, to ma się pełno błota w domu jak wróci się z dworu, nie można pójść w butach do pokoju.
3. Czy uważasz, że gimnazjum zmienia ludzi? Tez uległeś/aś tej zmianie?
Większość internautów mówi, że gimnazjum zmienia dzieciaka w gimbusa, który chce poszpanować przed znajomymi w zażywaniu różnych używek oraz uprawianiem seksu przed staniem się legalnym. Dla mnie to dosyć patologiczne zachowanie, ale nie o tym mowa. Osobiście nie uległam takiej zmianie poprzez zmianę środowiska, gdyż moja podstawówka była połączona w gimnazjum i jedyne co się u mnie zmieniło to kilku nauczycieli i więcej materiału do nauki jeśli chodzi o środowisko. Jeśli zaszły we mnie jakieś zmiany, to nie są one absolutnie spowodowane nagłą zmianą otoczenia.
4. Masz jakieś swoje hobby? Swoje ulubione zajęcie? Jakieś nietypowe zainteresowania?
Owszem, mam. Mam nawet je umieszczone w opisie, lecz wspomnę o nich także tutaj:
Szczerze mówiąc nie wiem czy bardziej wolę fotografię niekomercyjną (
Chamska reklama fanpage) czy modę alternatywną, serio. Uwielbiam zarówno uwieczniać świat swoimi oczami w formacie JPG lub PGN jak i nadawać porzuconym ubraniom nowe życie w mojej szafie. W tym pierwszym gdy wyjdę w plener to mogę spędzić nawet kilka godzin na fotografowaniu okolicy, w jakiej się znalazłam, najlepiej się w sumie czuję, gdy robię to w samotności. Wtedy nie kontaktuję się z nikim, zostaję tylko ja i aparat (nazwałam o Envyszanka. Taka śmieszna gra słówek, LUSTrzanka = ENVYszanka, hehehe... ale ja jestem nieśmieszna). Przy moim drugim hobby nie wiem czy wolę być sama czy nie. Z jednej strony fajnie doradzić się kogoś co sądzi o tym jak w czymś wyglądam, ale z drugiej strony nie lubię być mentalnie poganiana gdy mój towarzysz skończy oglądać asortyment.
Moim kolejnym hobby, równie ważnym, są oglądanie anime i pisanie fanfiction. Uwielbiam oglądać anime z Jowitą. A co do fanfiction to wysyłam je tylko znajomym, są zbyt intymne.
Dodatkowo jeszcze uwielbiam grać w Neko Atsume, gotować dla osób, które lubię, oglądać swoich ulubionych youtuberów (ZDupy, Karolek i RedLipstickMonster), a także słuchać muzyki i... białego szumu. Tak, to ten śmieszny dźwięk, co wydają sprzęty AGD, wentylator, samochody i wszystko, co ma procesor lub silnik. Mikser, PC, suszarka, wiatraki... no wszystko. I o dziwo jestem do tych dźwięków wybredna. Jak nie mogę mieć włączonego TV lub radia na noc, włączam słuchawki (bez których się nie rozstaję) i słucham właśnie tego szumu na telefonie. Nie mogę spać, gdy jest zbyt cicho w pomieszczeniu, gdyż nagłe dźwięki z zewnątrz mnie rozpraszają.
5. Masz jakieś fobie? Jeśli tak, to je opisz.
Panicznie się boję zasypiać sama w pomieszczeniu. Na tyle, że zasypiam z włączonym światłem i telewizorem, albo chociażby z dającą całkiem sporą ilością światła lampką i słuchawkami w uszach (choć przy tym jest trudniej). Nie wiem zupełnie czego się boję. Chyba jakichś potworów i zdolności nadprzyrodzonych oraz włamywaczy, co poderżną mi gardło lub uduszą poduszką za telewizor, laptopa i lustrzankę. No i nawet pełen serwis składający się z włączonego światła, telewizora i facebooka na swoim profilu (nigdy na dashu, żeby nie wyskoczył mi zwiastun horroru), a i tak budzę się przynajmniej raz w nocy. Problem całkowicie znika, gdy w pomieszczeniu jestem z kimś. Mamą, Jowitą, kimkolwiek mi znanym. Wtedy zasnę w każdych warunkach bezproblemowo.
Swojego czasu bałam się jeszcze psów, gdyż kiedyś jeden się na mnie rzucił, jednakże przychodząc do mieszkania Jowity, która ma cztery chihuahuy i dwa amstaffy, byłam zmuszona odstawić fobię na bok.
6. Masz jakieś zwierzę? Jak ma na imię? Wstaw jego zdjęcie.
Niestety nie mam, ale jak tylko wyprowadzę się na swoje, przygarniam kota. To jest jeden z moich celów życiowych. Uwielbiam koty i gdyby nie dezaprobata mamy, już miałabym kilka kociaków w domu. Na razie mogę się tylko nacieszyć dokarmianiem bezdomnych kociąt napotkanych po drodze (ciekawostka: zawsze noszę karmę dla nich w plecaku). Swojego czasu widywałam w okolicy mojego domu prześliczną oraz przyjazną kotkę bez oka, nazwałam ją Misha. Niestety moja mama nie zgodziła się na przygarnięcie jej, a od dwóch miesięcy jej nie widziałam.
7. Jakie jest Twoje zdanie o karze śmierci?
Oesu, nie wiem w sumie. Mam strasznie dziwny pogląd na tę sprawę. Mianowicie według mnie więźniowie skazani na dożywocie bez możliwości skrócenia kary za dobre sprawowanie powinni mieć wybór żyć w kiciu (XD) do końca swoich dni lub umrzeć w więzieniu. Niektórzy pewnie by skorzystali z opuszczenia tego okropnego miejsca poprzez przejścia tam na drugą stronę, więc i kilka miejsc by się zwolniło. No i oni by mieli mały (wielki) wybór co ze sobą począć w tej okropnej sytuacji (do której sami doprowadzili, chorzy zwyrodnialcy, no ale...).
8. Czym jest dla Ciebie ojczyzna? Czy uważasz, że warto byłoby oddać za nią życie?
Kiedyś miałam takie podejście, że ojczyzna jest sprawą ważną, jednakże teraz ci wszyscy współcześni patrioci obrzydzili mi to (no, nie wszyscy, chodzi mi teraz o to rozwydrzone bydło demolujący miasto w imię ojczyzny, przy czym mu tylko szkodzi, narażając na koszta i naruszający budżet państwa). Teraz patriotyzm jest zbyt często mylony z nienawiścią do osób o innej orientacji, kolorze skóry i kulturze. To znaczy nie można z tym przesadzić tak jak na zachodzie, ale politykę odstawmy na bok.
Wracając do tematu: fajnie mieć swoją ojczyznę z tak ciekawą historią, jednakże jak dziś patrzę na Polaków, to nie mam być z czego dumna oprócz przeszłości i pojedynczych jednostek. Większość polityków myśli tylko o sobie i o swoich portfelach, a typowy Polak ma strasznie płytkie poglądy, poczucie stylu oraz poczucie humoru (obserwuję to zjawisko już od dawna). No po prostu nie czuję się związana z tym krajem.
Czy chciałbyś być sławny? W jaki sposób?
Fajnie by było być znanym fotografem. Lub być fejmem internetowym dzięki temu blogowi lub mojej twórczości (za jakiś czas zabieram się za tego youtube, obiecuję!). Najbardziej mi chyba zależy na samorealizacji artystycznej połączonej z większą szansą na zarobienie odpowiedniej ilości pieniędzy, bym mogła podróżować po świecie, mieć ładne mieszkanie z wymarzonym balkonem oraz urządzonym pokojem według mojego widzimisię, a także by zapewnić godne życie moim przyszłym zwierzakom, na które będzie mnie stać dzięki sławie i dobrym zarobkom.
10. Czy przed rozmową telefoniczną powtarzasz sobie w głowie, co powiesz?
Nie, ale przed pójściem nad grób Klajny myślę sobie co jej powiem po położeniu kwiatów na nagrobku. Zawsze coś do niej mówię w nadziei, że ona to słyszy i wyczekuje naszego spotkania.
11. Co to jest dla Ciebie "doskonały dzień"?
Doskonały dzień jest dla mnie wtedy, gdy spędzę go bez chwili czasu na nudę, lecz trochę odpocznę w trakcie wykonywania wszystkich czynności. Podam przykład jakbym mogła spędzić taki dzień:
Jadę z kimś (wybierzmy sobie na przykład Jowitę, bo mieszka pięć minut ode mnie) do Trójmiasta. Na początku idziemy w jakieś miejsce, któremu chciałabym zrobić zdjęcie, lub jeździmy po całym mieście, bym mogła znaleźć odpowiednie kadry do uwiecznienia. Następnie w zadowoleniu ze spełnienia artystycznego idziemy do jakiejś rzadko odwiedzanej kawiarenki lub knajpy wypełnionej starociami, takiej gdzie nie ma tłumów, by napić się pysznej kawy, gorącej czekolady bądź kufla piwa z sokiem karmelowym. Potem znów ruszamy w poszukiwanie kadrów, gdy się ściemnia i światełka w mieście bardzo ładnie świecą. Po kolejnej dawce wypełnionej pamięci w aparacie udajemy się do centrum handlowego na zakupy, na przykład do TKMaxxxu, gdzie można znaleźć śliczne artykuły do domu.
Po całym dniu wracamy do domu i jedna idzie na noc do drugiej, gdzie oglądamy anime, jakieś odmóżdżające seriale, youtuberów lub "Warsaw Shore".
A jak moja Ania narysuje mi jakiś art z Envym (i mną) to już w ogóle jestem szczęśliwa ♥ No patrzcie jak pięknie rysuje no (tak, to jest ten moment, w którym możecie mnie uznać za spierdoloną. XD)
(te dwa ostatnie mam lub miałam na tapecie telefonu, takie piękne! ♥ XD)
Moje Pytania:
1. Opisz swój kanon piękna. Może on dotyczyć sztuki, urody kogoś innego, architektury, czego tylko chcesz.
2. Jak wyobrażasz sobie swoje przyszłe lokum marzeń?
3. Wolisz spędzać czas w samotności czy z bliskimi Ci osobami?
4. Masz jakieś dziwne nawyki bądź tiki nerwowe?
5. Jaki jest Twój ulubiony serial bądź anime? Jeśli nie możesz się zdecydować, to wymieć kilka.
6. Co nie podoba Ci się w dzisiejszym świecie?
7. Jaki jest Twój ulubiony zapach?
8. Jakie słowa według Ciebie pięknie brzmią?
9. Jaką masz sprawdzoną metodę na poradzenie sobie z negatywnymi emocjami?
10. Jeśli miałbyś/miałabyś wybór zamienić się ciałem z dowolną osobą na jeden tydzień: kim byłaby ta osoba i dlaczego oraz co byś wtedy zrobił/a?
11. Czy dzisiejszy system edukacji w szkołach Ci odpowiada? Masz do niego jakieś zastrzeżenia? Co jest zbędne, a czego w nim brakuje?
Nominacje:
Niestety nie siedzę w blogosferze zbyt często, więc nie obserwuję chyba aż 11 blogów. Nominuję więc wszystkie, których styl prowadzenia mi się spodobał (i tak nie będzie ich wiele)
:
OMG W KOŃCU SKOŃCZYŁAM TĘ NOTKĘ! Siedziałam nad nią Ponad dwie godziny przez te wszystkie zdjęcia w odpowiedziach, ale udało mi się w końcu. Także piszcie w komentarzach co sądzicie o tym moim pomyśle, czy wam się podobało lub cokolwiek chcecie, będzie mi miło.
Tymczasem się z Wami żegnam. Miłego wieczoru!
Natasha
